해조

Lánsvísindamaðurinn minn minnti nú á sig í dag. Hann er nú farinn að verða dálítið uppáþrengjandi og samtöl okkar eitthvað undarleg. Allt sem við segjum höfum við sagt áður. Skil ekki hvað þetta stefnir í. Svo er nemi líka hjá mér þessa daga. Sem er mjög gott þar sem ég er með hálsbólgu og get sparað röddina rétt á meðan hann er. En aldeilis sá ég við banni á innflutningi á lifandi fuglum sem gæludýrum. Rétt slapp með dálítinn sjófugl sem ég fékk sendan með Goðafossi og kom í hús á laugardag. Hann var heldur laslegur og ekki hress en það var líka ástæða þess að ég fékk hann. Frændi minn erlendur hafði slatta áhyggjur af blessaðri skepnunni. Hann hefur nafnið 크다 eða sá stóri; ég er samt að hugsa um að kalla hann bara doktor. Það er vegna þess að ég varð strax að pakka honum inn í dagblöð, fela hann inná mér og drífa hann til læknis. Menn vissu að ég þekkti dálítinn dýralækni (sem að vísu var ekki til staðar þegar ég þurfti á að halda) en í gær komst hann þó undir læknishendur. Þá var nú heldur farið að draga af honum en ég fékk þó staðfest að þetta væri svokallaður "haftryðill" og meira að segja sjaldgæfur slíkur. Nú reyni ég að fóðra þetta á skyri og fiskimjöli, annars reyni ég að stoppa þetta upp. Skólinn myndi sjálfsagt borga mér vel fyrir. Doktorinn lætur mig vita ef hann vill fá nafna sinn sendan til athugunar. En sílófón-giggið var skemmtilegt, það væri gott að vera oftar í hljómsveit en einu sinni á ári.