해조

Lánsvísindamaðurinn minn minnti nú á sig í dag. Hann er nú farinn að verða dálítið uppáþrengjandi og samtöl okkar eitthvað undarleg. Allt sem við segjum höfum við sagt áður. Skil ekki hvað þetta stefnir í. Svo er nemi líka hjá mér þessa daga. Sem er mjög gott þar sem ég er með hálsbólgu og get sparað röddina rétt á meðan hann er. En aldeilis sá ég við banni á innflutningi á lifandi fuglum sem gæludýrum. Rétt slapp með dálítinn sjófugl sem ég fékk sendan með Goðafossi og kom í hús á laugardag. Hann var heldur laslegur og ekki hress en það var líka ástæða þess að ég fékk hann. Frændi minn erlendur hafði slatta áhyggjur af blessaðri skepnunni. Hann hefur nafnið 크다 eða sá stóri; ég er samt að hugsa um að kalla hann bara doktor. Það er vegna þess að ég varð strax að pakka honum inn í dagblöð, fela hann inná mér og drífa hann til læknis. Menn vissu að ég þekkti dálítinn dýralækni (sem að vísu var ekki til staðar þegar ég þurfti á að halda) en í gær komst hann þó undir læknishendur. Þá var nú heldur farið að draga af honum en ég fékk þó staðfest að þetta væri svokallaður "haftryðill" og meira að segja sjaldgæfur slíkur. Nú reyni ég að fóðra þetta á skyri og fiskimjöli, annars reyni ég að stoppa þetta upp. Skólinn myndi sjálfsagt borga mér vel fyrir. Doktorinn lætur mig vita ef hann vill fá nafna sinn sendan til athugunar. En sílófón-giggið var skemmtilegt, það væri gott að vera oftar í hljómsveit en einu sinni á ári.

박제한 새

Það er alltaf eitthvað nýtt. Alltaf þegar fréttir berast af hugsanlegri yfirvofandi fuglaflensu verða allir vandræðalegir. Eins og í vinnunni minni. Ef málið berst í tal þá líta menn dáldið til mín. Vandræðalegir. Eins og ég hafi svör við öllu. En það er ekki furða að fuglar fái flensu, þetta er hvert undan öðru. Mér er farið að sýnast að ég missi af airwaves. Enn á ný. Ég mun spila á bassa í afmæli á laugardag, hefði viljað fara og sjá Jeff Who hvar sem þeir eru að spila. En ekki á hverjum degi sem maður fær að spila á svona sílófón-bassa. Stórir kassar með spýtu fyrir hvern tón. Lætur manni líða dáldið eins og maður sé í bjöllukór. En það er alls ekki, verið viss. Læt ekki sjá mig í bjöllukór. Loks hvet ég forsaetisradherra til að fara aftur að skrifa.

들에서 자란

Sá Ron Jeremy sem gerði það gott í fyrra með fyrirlestrum sínum í HÍ og menntaskólum í kringum einhverja bíómynd. Gekk í flasið á honum á bensínstöð í Breiðholti. Kannski hann hafi náð sér í hús hér eins og svo margir. En hér er hann við kólasallann sinn. Ætla að horfa á Freddy vs. Jason í dag. Því hún er í sjónvarpinu. Ed Harris hlýtur að redda þessu sem Jason. Annars datt mér í hug áðan að það væri pottþétt hægt að gera gott úr Freddy, Jason & Sportacus. Vegna þáttar sem ég sá áðan. Það sem getur ekki gerst. En svo fara ævintýrin að gerast.

과학 연구가

Loksins fæ ég tækifæri til að iðka vísindi af alvöru. Ég fæ vísindamann að láni frá iðntæknistofnun í heila tvo daga. Hefði kannski getað dobblað doktorinn en hann er snúinn til síns heima. Eða síns hryssn. Minn vísindamaður er bara miklu betri. Hann ætlar að halda fyrirlestra eða kenna efnafræðihópunum mínum. Þá verður líka orðið svo stutt í jólin, það má segja að hann skipti upp biðinni eftir jólum á hárréttum tíma. En að allt öðru.

꼬꼬꼬꼬 울다

Loksins klukkaði einhver mig. Það var Hafdís. En áður en ég gleymi mér þá:

1. Ég er alltaf hress og í stuði, til dæmis þegar einhver segir "ertu ekki hress?" þá segi ég alltaf jújú. Sama með stuð.

2. Ég hef smá áhyggjur af því að olían í landinu klárist áður en ég verð þrítugur.

3. Ég er samt ekki alltaf hress þegar ég vakna. Hvort sem það er ....eða jú stundum á laugardögum.

4. Þegar það er haust hugsa ég að nú hlakki ég til jólanna.

5. Vísindi og dans er það helsta sem ég hyggst leggja stund á það sem eftir er árs, fram í janúar, en þá hyggst ég snúa mér að kukli.

En þá vil ég klukka dr.Gunna, Gísla Martein og Sturlu Böðvarsson.

과학의 분야

Já fjalla hér um vísindi vegna þess að íþróttabröltið endaði illa um helgina fyrir mig, hlaut slæma tognun og er því hættur í klassískri leikfimi. Nema þá helst að æfa að ganga í takt. Það er dyggð að ganga í takt, mér blöskraði til dæmis þegar ég var staddur setningu Alþingis á dögunum þegar ég sá þingmenn arka yfir götuna eins og kálfa í stórgriparéttum. Þar hefði ég viljað að forseti Alþingis hefði farið fremstur með gjallarhorn: "einn tveir, einn tveir, staðar nem, einn tveir". Þannig var það alltaf meðan Davíð var. En aftur að vísindunum. Þó fyrst vil ég segja að ég og frændi minn pöntuðum prufutíma hjá glímudeild Ármanns og viljum læra glímu, bara til dæmis til að geta varið okkur þegar við verðum fyrir aðkasti. Það eru víst fordæmi fyrir því að menn séu alltaf í rétti í átökum þegar þeir beita eingöngu löggiltum glímutökum. Þannig var látið óátalið þegar Grétar Mar glímdi Guðjón A. Kristinsson í rúst á ársþingi Farmanna- og fiskimannasambandssins 2002. Þó var það nánast upp úr þurru.